edutainment society by Thanika http://thethanika.blogspot.com/

ดิฉันเป็นอาจารย์หมอค่ะ เชี่ยวชาญพิเศษในการรักษาโรคอัลไซเมอร์ หลังจากการประชุมบรรยายเสร็จสิ้น ฉันเดินออกจากโรงแรมและหากุญแจรถ แต่ฉันต้องตกใจมาก เพราะกุญแจรถไม่อยู่ในกระเป๋าของดิฉัน ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องประชุมฯ มองหากุญแจรถ ไม่พบเช่นกัน ฉับพลันฉันนึกขึ้นได้ ฉันต้องลืมทิ้งไว้ในรถแน่ เพราะสามีเคยเตือนดิฉันหลายครั้งแล้วว่า อย่าลืมคากุญแจไว้ที่รถนะ! ฉันยิ่งมั่นใจว่าการคาลูกกุญแจไว้ในรถน่าจะเป็นสาเหตุที่หาลูกกุญแจไม่เจอ ฉับพลันฉันก็นึกได้ว่า รถต้องถูกขโมยขับไปเสียแล้ว ทันที ทันใดนั้น ฉันก็รีบวิ่งไปที่จอดรถ ฉันคิดถูก ที่จอดรถว่างเปล่า! ฉันไม่รีรอ หยิบโทรศัพท์โทรแจ้งตำรวจ บอกสถานที่ของเหตุการณ์ ลักษณะรถยนต์ สถานที่จอดรถ พร้อมสารภาพกับตำรวจว่า ฉันลืมดึงลูกกุญแจ คาลูกกุญแจไว้ที่รถ และนั่นคือสาเหตุที่รถถูกขโมยขับออกไป หลังจากนั้น ฉันโทรหาสามีด้วยความลำบากใจและรู้สึกผิดว่า... “ฮัลโล ที่รัก! (พูดตะกุกตะกัก ไพเราะที่สุดแบบรู้สึกผิด) ฉันลืมกุญแจไว้ในรถ และรถถูกขโมยไปแล้ว” เงียบ..ไม่มีเสียงตอบ? ฉันคิดว่าเขาคงไม่ได้รับสายหรือไม่ก็คงช็อคที่รถหาย. ? และแล้วฉันก็ต้องตกใจ เมื่อได้ยินเสียงตะ

#เรื่องเล่าน้ำตาไหล  ต้นทุนชีวิตที่ไม่เท่ากัน ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง คุณยายท่านหนึ่ง มาหาหมอ หลังจากคุณหมอตรวจเรียบร้อยแล้ว และสั่งจ่ายยา คุณยายรอรับยา ห้องเก็บเงิน เรียกชื่อยาย เพื่อจ่ายเงินค่ายา คุณยาย ควักเงินแบงค์ 20 มา 1 ใบ พนักงานเก็บเงิน แจ้งค่ายา จำนวน 55 บาท ยายบอกไม่มีเงินเลย ยายมีแบงค์ 20 ใบเดียว !! พระสงฆ์รูปหนึ่ง นั่งอยู่หน้าห้องจ่ายยาพอดี ซึ่งกำลังรอรับยาเหมือนกัน ได้ยินทุกอย่าง เลยถามพนักงานว่ายายเป็นอะไรละโยม พนักงานบอกว่า ... ยายไม่มีเงินจ่ายค่ายาคะ พระเลยช่วยยาย จ่ายค่ายาให้ยาย จำนวน 55 บาท ยาย กราบขอบคุณพระสงฆ์รูปนั้น หลังจากนั้น ยายกลับมานั่งที่เก้าอี้ ยายเดินด้วยความลำบากมาก เพราะยายปวดหลัง ยายใช้ไม้เท้า เดินมานั่งข้างๆ พระ พระเลยถามยาย ระหว่างยายรอรับยา #บทสนทนา ระหว่างพระสงฆ์กับยาย #พระสงฆ์‍ : ️ยายมากับใครละ #ยาย : ยายมากับเพื่อนบ้าน เขามาเอายา ยายเลยมากับเขา จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถ #พระสงฆ์ : ทำไมลูกๆ หลานๆ ของยาย ไม่มาด้วย ยายเดินแทบไม่ไหวแล้วนะ #ยาย :️ ลูกของยาย ไม่ได้มาสนใจอะไรยายหรอก เราไม่มีเงินให้เขา แล้วเขาไม่สนใจยายหร