RIP พยาบาลตัวน้อยๆ

RIP พยาบาลตัวน้อยๆ
ในบรรดาอาชีพที่ปิดทองหลังพระหลายๆอาชีพ ก็มีอาชีพ #พยาบาล นี่แหละที่อาจจะไม่มีใครทราบชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเธอมากนัก สิ่งที่อยู่ต่อหน้้าของทุกคนคือ คาดหวังว่าพวกเธอจะยิ้ม อ่อนโยน และเก่ง แต่เบื้องหลังคือการทำงานวันละ 10-20 ชั่วโมง ต้องอดนอนต่อเนื่องยาวนาน โดนบังคับทำโอที ทำงานเดือนละ 36-40 เวร เวรละ 8-10 ชั่วโมง กินข้าวไม่ตรงเวลา ขึ้นกับงานว่าวิกฤตเพียงใด นอนไม่เป็นเวลา นาฬิกาชีวะพังพินาศ สามีมีเมียน้อย ลูกขาดความอบอุ่น พ่อแม่ป่วยไม่ได้ดูแล หลายสิ่งหลายอย่างต่างเข้ามารุมเร้าพวกเธอ ลากิจเป็นไปไม่ได้ ลาป่วยอย่าหวัง #กินยาแล้วไปทำงานซะ สำหรับพยาบาลตัวน้อยๆคนนี้ ข่าวแจ้งว่าเธอขึ้นเวรดึก คือ ทำงาน 24.00-8.00 น.นั่นคือเวลาที่ผู้บริหารคิดค่าแรงให้เธอ แต่เวลาทำงานจริงๆคือ 23.00-9.00น. เมื่อเธอลงเวรกลับถึงบ้าน เธอก็เหนื่อยล้าและเข้านอน โดยไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกเลย ขอให้ไปอยู่บนสวรรค์นะ นางฟ้าตัวน้อยๆ

----------------------------
#Secret Diary of Student Nurse

"R.I.P. " #เขียนกำกับไว้
ใต้ข้อความหนึ่ง
จึงไม่พลาดที่จะกดเข้าไปอ่านดูอย่างตั้งใจ
......โพสต์นั้น
เห็นชัดๆว่าเป็นรูปของพยาบาล
สวมชุดเครปแขนยาวในวันสำเร็จการศึกษา
น้องน่าจะอายุราวๆ 25 ปีเศษได้
......เข้าไปอ่านเจอที่คอมเม้น
หลายๆจุดบอกว่าน้องเป็นพยาบาล
ที่รพ.แห่งหนึ่งใน จ.มหาสารคาม
จบการศึกษาจาก วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม
( วศม.รุ่นที่ 28 )เป็นตัวแทนของฟลอเรนซ์ ไนติงเกล
......บางท่านอาจจะยังไม่ทราบ
แต่พวกเราชาวพยาบาลจะรู้กันดี
ว่านี่คือตัวแทนของสุภาพสตรีแห่งดวงประทีป
.
.......และคอมเม้นหนึ่งที่ตอบกลับ
สาเหตุการเสียชีวิตของน้องคือ
หลังลงเวรดึก นอนหลับ
และก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
จนกระทั่งแม่ของน้องมาพบและนำส่งโรงพยาบาล
........แต่น้องก็จากไปแล้วอย่างสงบ
.....................................................
ทำไม
รู้สึกสะเทือนใจมาก
กับทุกๆเหตุการณ์ที่ทราบว่า
มีพยาบาลเสียชีวิต
ไม่ว่าจะอุบัติเหตุหลังลงเวร
ง่วง หลับใน หรือแม้กระทั่งกับเหตุการณ์นี้ก็ตาม
......พยายามที่จะเข้าใจ
การเกิด แก่ เจ็บ ตาย
ที่เป็นไปตามวัฎฎสงสารชีวิต
แต่ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
.......ละนี่หรือคือชีวิตของNurse 
#เคยรู้ไหมว่า
#การที่แบกความฝันของตัวเอง
ไปพร้อมกับแบกความหวังของคนอื่นไปด้วย 
มันเหนื่อยเหมือนกันนะ...
....................................................
บางเทอมฉันฝึกงาน3 เดือน
บางเทอม4 เดือน
หรือแม้กระทั่ง 7 เดือนก็เคยมาแล้ว

...เพราะในทุกๆวัน
ฉันจะหอบความฝันใส่กระเป๋า
เอาไปสู้บนWard 
พร้อมกับคราบเหงื่อไคล
ที่ท่องไว้ทุกวัน
ว่า "ต้องไหว ไหว และไหว"
พร้อมกับติดกระดุม-สวมชุด
ชุดสีขาวอันทรงเกียรติ
ที่หลายคนคาดหวัง

....มีบางจุดที่ฉันพร่อง
มีบางสถานการณ์ที่ฉันทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
และมีบางโจทย์ที่ฉันทำข้อสอบ
ไม่ได้ตามวัตถุประสงค์
เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง
....ก็ได้แต่หวังเล็กๆในใจ
#ว่าสักวันหนึ่งฉันจะประสบความสำเร็จในชีวิต
พร้อมกับแบกความฝันใส่กระเป๋า
ไปขึ้นWard เหมือนเช่นเคย
.
ตั้งแต่เรียน ฝึก ทำงาน
พวกเราไม่เคยได้หยุดพักเลย
บางวันเช้าต่อบ่าย 
บางเวรบ่ายต่อเช้า 
บางเช้ายุ่งมากเหนื่อยมาก
.....และอีกจิปาถะ
.
เข้าใจอารมณ์เลยว่า
น้องคงเหนื่อยมาก
และอยากเป็นกำลังใจให้ครอบครัวน้อง
โดยเฉพาะคุณแม่
ที่กำลังชื่นชม
ความสำเร็จของน้องทีละก้าว...

#แต่แล้ว

น้องก็จากไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์

https://www.facebook.com/aj.thanika/posts/1517270398289917?pnref=story