การดื่มแอลกอฮอล์กับหลอดเลือดหัวใจตีบ
การดื่มแอลกอฮอล์ในปริมาณมากพบว่ามีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจตีบตันสูงขึ้น โดยกลไกที่เชื่อว่าเกิดจากปัจจัยเสี่ยงต่างๆ เช่น ภาวะความดันเลือดสูง ภาวะไขมันไตรกลีเซอไรด์ในเลือดสูง ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจหนาผิดปกติ หรือแม้แต่การสูบบุหรี่ ซึ่งมักพบร่วมด้วยบ่อยๆในผู้ดื่มแอลกอฮอล์ ในทางกลับกันก็มีหลักฐานจํานวนมากที่แสดงถึงประโยชน์จากการดื่มแอลกอฮอล์ในปริมาณน้อยจนถึงปานกลาง โดยทําให้อุบัติการณ์การเกิดโรคหลอดเลือดตีบตัน ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน ลดลงเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ดื่มแอลกอฮอล์เลยประโยชน์ดังกล่าวพบได้ทั้งวัยกลางคนจนถึงผู้สูงอายุ ทั้งในเพศชายและหญิง และได้จากการดื่มแอลกอฮอล์ทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็นไวน์ เบียร์ หรือสุรา ถึงแม้ในบางการศึกษาจะแสดงผลที่ดีชัดเจนกว่าบ้างในการดื่มไวน์ก็ตาม กลไกที่อธิบายผลดีของการดื่มแอลกอฮอล์ ต่อการลดลงของการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจตีบตัน พบว่ามีหลายอย่างเช่น ผลที่ทําให้ระดับ HDL cholesterol เพิ่มขึ้น มีระดับ Apolipoprotein A1 เพิ่มขึ้น ทําให้มีการลดลงของปัจจัยการแข็งตัวของเลือดต่างๆ ( coagulation factors ) ทั้งระดับ fibrinogen factor VII, Von-Wille