ขั้นตอนการสร้างมาตรฐานการพยาบาลตามแนวคิดของเมสัน
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของหนังสือ "การสร้างมาตรฐานการพยาบาลตามแนวคิดเมสัน"
คลิกชมตัวอย่างหนังสือ หรือสั่งซื้อ
ขั้นตอนการสร้างมาตรฐานการพยาบาลตามแนวคิดของเมสัน
(ฐานิกา บุษมงคล)
เมสัน (1994) ได้กำหนดขั้นตอนของการสร้างมาตรฐานการพยาบาลในแต่ละประเภทไว้ดังนี้
(1) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงกระบวนการ
วิธีการสร้างมาตรฐานตามหน่วยการพยาบาลแต่ละหน่วย จะมีความแตกต่างเกี่ยวกับขั้นตอนการสร้างเพียงเล็กน้อย ซึ่งเมสันได้กำหนดขั้นตอนการเขียนมาตรฐานเชิงกระบวนการแต่ละหน่วยไว้อย่างชัดเจน เช่น ในการสร้างมาตรฐานเชิงกระบวนการซึ่งเน้นเกี่ยวกับการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลนั้น เมสันได้กำหนดวิธีสร้าง ไว้ทั้งหมด 9 ขั้นตอน คือ
ขั้นตอนที่ 1 ระบุการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลที่ต้องการสร้าง
ขั้นตอนที่ 2 ระบุระยะเวลาของการปฏิบัติการพยาบาลนั้น
ขั้นตอนที่ 3 กำหนดจุดประสงค์ของการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลแต่ละอย่างที่ระบุไว้
ขั้นตอนที่ 4 แจกแจงกิจกรรมการพยาบาลที่จำเป็นในการปฏิบัติเพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์ที่ตั้งไว้
ขั้นตอนที่ 5 แจกแจงกิจกรรมการพยาบาลที่ต้องกระทำและความก้าวหน้าของการปฏิบัติการพยาบาลที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย
ขั้นตอนที่ 6 ชี้เฉพาะเจาะจงว่าแต่ละกิจกรรมนั้นต้องทำเมื่อใด บ่อยเพียง ใด ระยะเวลานานเพียงใด
ขั้นตอนที่ 7 ประสานกิจกรรมการพยาบาลเข้ากับแผนการรักษาของแพทย์
ขั้นตอนที่ 8 ร่างมาตรฐานเชิงกระบวนการโดยเรียงลำดับขั้นตอนของกิจ กรรมการพยาบาลที่ทำตามลำดับความสำคัญก่อนและหลัง โดยไม่ระบุข้อเสนอแนะหรือเหตุผลของการปฏิบัติไว้ในข้อความของมาตรฐานนั้น
ขั้นตอนที่ 9 ตรวจสอบความตรงของมาตรฐานเชิงกระบวนการ ให้มีความตรงและสามารถนำไปปฏิบัติได้ โดยเมสันได้เสนอแนะสิ่งที่ควรคำนึงไว้ 2 ประการ ได้แก่ ควรเลือกใช้คำที่มีความหมายชัดเจนมากที่สุด สามารถแปลความหมายได้ตรงกัน และควรกำหนดข้อความที่วัดหรือประเมินคุณภาพของการพยาบาลได้หลายสถานการณ์โดยใช้ ข้อความที่สัมพันธ์กับลักษณะของผู้ป่วยและสิ่งแวดล้อมตลอดจนแสดงถึงความรับผิดชอบของพยาบาลควบคู่กันไปอีกด้วย
(2) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงผลลัพธ์ มาตรฐานเชิงผลลัพธ์ เป็นการอธิบายการเปลี่ยนแปลงภาวะสุขภาพของผู้รับบริการหลังจากให้การพยาบาลแล้วโดยการพยาบาลที่ดีจะก่อให้เกิดผลลัพธ์เชิงบวก และป้องกันผลลัพธ์เชิงลบ มีวิธีการสร้าง 8 ขั้นตอนดังนี้
ขั้นตอนที่ 1 ให้คำจำกัดความของวิธีการปฏิบัติการพยาบาลนั้นว่าคืออะไร
ขั้นตอนที่ 2 แจกแจงวัตถุประสงค์ การปฏิบัติการพยาบาลนั้น
ขั้นตอนที่ 3 แจกแจงผลลัพธ์เชิงบวกที่คาดว่าจะเกิดขึ้นตามวัตถุประสงค์
ขั้นตอนที่ 4 แจกแจงผลลัพธ์เชิงลบที่สามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้
ขั้นตอนที่ 5 กำหนดระยะเวลาอย่างชัดเจนว่าผลลัพธ์แต่ละอย่างนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อใด
ขั้นตอนที่ 6 อธิบายวิธีการวัดผลลัพธ์ทางการพยาบาลที่คาดหวังไว้อย่างชัดเจน
ขั้นตอนที่ 7 รวบรวมผลลัพธ์ที่คาดหวัง เรียงตามลำดับความสำคัญก่อน หลังเป็นร่างมาตรฐานเชิงผลลัพธ์
ขั้นตอนที่ 8 ตรวจสอบความตรง(Validity) ของมาตรฐานเชิงผลลัพธ์
(3) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงเนื้อหา เป็นการอธิบายแนวทางการปฏิบัติการพยาบาล เกี่ยวข้องกับการติดต่อสื่อสารกับบุคคลอื่น รวมทั้งแนวทางในการตัดสินใจในการปฏิบัติการพยาบาลเกี่ยวกับการสอนผู้ป่วยและครอบครัว การติดต่อสื่อสารเพื่อการบำบัดผู้ป่วยและครอบครัว การวางแผนประชุมปรึกษาทั้งภายในและระหว่างหน่วยงาน การตัดสินของพยาบาล และการบันทึกและการเสนอรายงานต่างๆ ซึ่งมีขั้นตอนการสร้างมาตรฐานเชิงเนื้อหามีดังนี้
ขั้นตอนที่ 1 อธิบายภาวะสุขภาพอนามัย (Health situation)ของผู้ป่วย
ขั้นตอนที่ 2 แจกแจงวัตถุประสงค์ของการสอน การติดต่อสื่อสาร การตัด สินใจ หรือการวางแผนการประชุมปรึกษาในเรื่องนั้น
ขั้นตอนที่ 3 แจกแจงเนื้อหาสาระของเรื่องนั้น
ขั้นตอนที่ 4 เรียงลำดับมาตรฐานเชิงเนื้อหาที่ได้จากขั้นตอนที่ 3
ขั้นตอนที่ 5 สร้างและตรวจสอบความเที่ยงและความตรงของมาตรฐานการตรวจสอบความตรงตามแนวคิดของเมสัน(Test validity)
เอกสารอ้างอิง
กองการพยาบาล. (2542). มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาลปรับปรุงครั้งที่ 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข.
_________. (2542). มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาล.กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
_________. (2544). การประกันคุณภาพการพยาบาลในโรงพยาบาล: งานบริการผู้ป่วยหนัก.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กอบกุล พันธ์เจริญวรกุล. (2539). วิธีการสร้างมาตรฐานการพยาบาล. การประชุมวิชาการครั้งที่ 4 เรื่องมาตรฐานการพยาบาล: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
แขไข ชาญบัญชี. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจชนิด เปิดของกลุ่มงานวิสัญญีวิทยา โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จิตติมา อุดมสถาพันธ์. (2531). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลทารกแรกเกิดที่ต้องช่วยหายใจด้วยความดันบวกอย่างต่อเนื่อง. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต.สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
จินตนา ยูนิพันธุ์. (2539). แนวคิดและหลักการเกี่ยวกับมาตรฐานการพยาบาล. การประชุมวิชาการครั้งที่ 4 เรื่องมาตรฐานการพยาบาล: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
จิรวรรณ ชาประดิษฐ์. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยกระดูกแขนและขาหักภายในระยะ 48 ชั่วโมง หลังการเข้าเฝือกปูน. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จุรีวัฒน์ คงทอง. (2539). ผลของการใช้มาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉินต่อกิจกรรมการพยาบาลและความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของพยาบาล: กรณีศึกษางานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฬาลักษณ์ ณีรัตนพันธ์. (2540). กลยุทธ์การบริหารการพยาบาล. ขอนแก่น: ภาควิชาการศึกษาวิจัยและบริหารการพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฉวีวรรณ ดียิ่ง. (2543). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลในการรับฝากครรภ์หญิงมีครรภ์รายใหม่รงพยาบาลขอนแก่น. วิทยานิพนธ์สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชุลีพร เชาวน์เมธากิจ. (2525). มาตรฐานการพยาบาล. วารสารการพยาบาล, 31(1), 26-42.
ณัฐนุกูล ผกาภรณ์รัตน์.(2542). ผลของการใช้ข้อเสนอมาตรฐานการพยาบาลมารดาหลังผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องต่อความพึงพอใจในบริการพยาบาลของมารดาและความพึงพอใจในงานของบุคลากรพยาบาลในโรงพยาบาลเลิดสิน.วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย .
นัชชา เสนะวงศ์. (2543). การปฏิบัติของบุคลากรในการป้องกันปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ แผนกอายุรกรรมโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลด้านการควบคุมการติดเชื้อ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นันทนา สุวรรณมาโจ. (2545). การสร้างมาตรฐานการบันทึกทางการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลกุดจับ จังหวัดอุดรธานี. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น
บุบผา เศษโพธิ์. (2530). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจระยะ 72 ชั่วโมงแรก ขณะพักอยู่ในไอ.ซี.ยู. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหิดล.
พรพิมล โคตรรณรงค์. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลในการรับฝากครรภ์หญิงมีครรภ์รายใหม่ ไตรมาสที่หนึ่ง โรงพยาบาลกุดจับ จังหวัดอุดรธานี. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พวงรัตน์ บุญญานุรักษ์. (2533). คุณภาพการพยาบาล: ประมวลการประชุมการพยาบาลแห่งชาติ ครั้งที่ 6 .กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองการพิมพ์.
พวงรัตน์ บุญญานุรักษ์. (2538). การประกันคุณภาพการพยาบาล. กรุงเทพฯ: วังใหญ่บลูพรินต์.
รุจา ภู่ไพบูลย์. (2541). การพยาบาลครอบครัว : แนวคิดทฤษฎีและการนำไปใช้ .กรุงเทพฯ:โครงการตำราภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดีมหาวิทยาลัยมหิดล
วาสนา ลิ้มประเสริฐ. (2543). การสร้างมาตรฐานการรับผู้ป่วยใหม่. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิภาพร วรหาญ. (2539). การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือด. ขอนแก่น: ภาควิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิไลวรรณ นุชศรี. (2543). การวางแผนกลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพบริการพยาบาลศูนย์หัวใจสิริกิติ์ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศิริพร ฉัตรโพธิ์ทอง.(2530). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้คลอดปกติในระยะคลอด. วิทยานิพนธ์ สาขาพยาบาลศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
สภาการพยาบาล. (2539). มาตรฐานการพยาบาลเชิงโครงสร้าง ในสถานบริการสาธารณสุข สถานศึกษา และสถานประกอบการ. กรุงเทฯ: บริษัท ดีไซด์ จำกัด.
สภาการพยาบาล.(2544). ประกาศสภาการพยาบาลเรื่องมาตรฐานการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ2544 .[ม.ป.ท.:ม.ป.พ.]. (เอกสารอัดสำเนา).
สิรินทร วิบูลชัย. (2545). การสร้างมาตรฐานการมอบหมายการปฏิบัติการพยาบาลประจำวันของหัวหน้าทีมการพยาบาล หอผู้ป่วยศัลยกรรม โรงพยาบาลเลย. รายงานการศึกษาอิสระสาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เสาวลักษณ์ ฟูบินวงศ์. (2544). ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ ในผู้ป่วยหออภิบาลกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลด้านการควบคุมการติดเชื้อบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุจิตรา เหลืองอมรเลิศ& คณะ. (2540). กระบวนการพยาบาลทฤษฎีและการนำไปใช้. พิมพ์ครั้งที่ 13.ขอนแก่น: ภาควิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุดาวดี หอมจู. (2543). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลการส่งต่อผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะของโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุนิสา พันธ์คำ. (2546). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยทารกแรกเกิดขณะใช้เครื่องช่วยหายใจในห้องผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลศรีสะเกษ. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สมคิด เผ่าผา. (2547). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจในห้องผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลยโสธร. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อัจฉราวรรณ นาเมืองจันทร์. (2546). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อรสา ภูพุฒ. (2549). การสร้างแบบประเมินสมรรถนะการปฏิบัติการพยาบาลเฉพาะทางของพยาบาลวิชาชีพ หออภิบาลผู้ป่วยผ่าตัดหัวใจ ศูนย์หัวใจสิริกิติ์ ภาคตะวันออก เฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Benner, P. (1984). From Novice to Expert: Excellence and Power in Clinical Nursing Practice. Menlo Park, California: Addison-Wesley.
Gillies, D.A. (1994).Nursing management: A system approach. Philadelphia: W.B. Saunders.
Kim, M.J., McFarland, G.K. & McLane, A.M. (1991). Pocket Guide to Nursing Diagnoses.Fourth Edition: Mosby Year Book.
Mason, E.J. (1994). How to write meaningful nursing standard. 3 rd ed. New York: DelmarPublishers, Inc.
Nicholls, M.E. & Wessells, V.G. (1977). Nursing standards & nursing process. Wakefield,Mass: Contemporary Pub.
คลิกชมตัวอย่างหนังสือ หรือสั่งซื้อ
ขั้นตอนการสร้างมาตรฐานการพยาบาลตามแนวคิดของเมสัน
(ฐานิกา บุษมงคล)
เมสัน (1994) ได้กำหนดขั้นตอนของการสร้างมาตรฐานการพยาบาลในแต่ละประเภทไว้ดังนี้
(1) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงกระบวนการ
วิธีการสร้างมาตรฐานตามหน่วยการพยาบาลแต่ละหน่วย จะมีความแตกต่างเกี่ยวกับขั้นตอนการสร้างเพียงเล็กน้อย ซึ่งเมสันได้กำหนดขั้นตอนการเขียนมาตรฐานเชิงกระบวนการแต่ละหน่วยไว้อย่างชัดเจน เช่น ในการสร้างมาตรฐานเชิงกระบวนการซึ่งเน้นเกี่ยวกับการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลนั้น เมสันได้กำหนดวิธีสร้าง ไว้ทั้งหมด 9 ขั้นตอน คือ
ขั้นตอนที่ 1 ระบุการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลที่ต้องการสร้าง
ขั้นตอนที่ 2 ระบุระยะเวลาของการปฏิบัติการพยาบาลนั้น
ขั้นตอนที่ 3 กำหนดจุดประสงค์ของการปฏิบัติหรือวิธีการพยาบาลแต่ละอย่างที่ระบุไว้
ขั้นตอนที่ 4 แจกแจงกิจกรรมการพยาบาลที่จำเป็นในการปฏิบัติเพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์ที่ตั้งไว้
ขั้นตอนที่ 5 แจกแจงกิจกรรมการพยาบาลที่ต้องกระทำและความก้าวหน้าของการปฏิบัติการพยาบาลที่เกิดขึ้นกับผู้ป่วย
ขั้นตอนที่ 6 ชี้เฉพาะเจาะจงว่าแต่ละกิจกรรมนั้นต้องทำเมื่อใด บ่อยเพียง ใด ระยะเวลานานเพียงใด
ขั้นตอนที่ 7 ประสานกิจกรรมการพยาบาลเข้ากับแผนการรักษาของแพทย์
ขั้นตอนที่ 8 ร่างมาตรฐานเชิงกระบวนการโดยเรียงลำดับขั้นตอนของกิจ กรรมการพยาบาลที่ทำตามลำดับความสำคัญก่อนและหลัง โดยไม่ระบุข้อเสนอแนะหรือเหตุผลของการปฏิบัติไว้ในข้อความของมาตรฐานนั้น
ขั้นตอนที่ 9 ตรวจสอบความตรงของมาตรฐานเชิงกระบวนการ ให้มีความตรงและสามารถนำไปปฏิบัติได้ โดยเมสันได้เสนอแนะสิ่งที่ควรคำนึงไว้ 2 ประการ ได้แก่ ควรเลือกใช้คำที่มีความหมายชัดเจนมากที่สุด สามารถแปลความหมายได้ตรงกัน และควรกำหนดข้อความที่วัดหรือประเมินคุณภาพของการพยาบาลได้หลายสถานการณ์โดยใช้ ข้อความที่สัมพันธ์กับลักษณะของผู้ป่วยและสิ่งแวดล้อมตลอดจนแสดงถึงความรับผิดชอบของพยาบาลควบคู่กันไปอีกด้วย
(2) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงผลลัพธ์ มาตรฐานเชิงผลลัพธ์ เป็นการอธิบายการเปลี่ยนแปลงภาวะสุขภาพของผู้รับบริการหลังจากให้การพยาบาลแล้วโดยการพยาบาลที่ดีจะก่อให้เกิดผลลัพธ์เชิงบวก และป้องกันผลลัพธ์เชิงลบ มีวิธีการสร้าง 8 ขั้นตอนดังนี้
ขั้นตอนที่ 1 ให้คำจำกัดความของวิธีการปฏิบัติการพยาบาลนั้นว่าคืออะไร
ขั้นตอนที่ 2 แจกแจงวัตถุประสงค์ การปฏิบัติการพยาบาลนั้น
ขั้นตอนที่ 3 แจกแจงผลลัพธ์เชิงบวกที่คาดว่าจะเกิดขึ้นตามวัตถุประสงค์
ขั้นตอนที่ 4 แจกแจงผลลัพธ์เชิงลบที่สามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้
ขั้นตอนที่ 5 กำหนดระยะเวลาอย่างชัดเจนว่าผลลัพธ์แต่ละอย่างนั้นจะเกิดขึ้นเมื่อใด
ขั้นตอนที่ 6 อธิบายวิธีการวัดผลลัพธ์ทางการพยาบาลที่คาดหวังไว้อย่างชัดเจน
ขั้นตอนที่ 7 รวบรวมผลลัพธ์ที่คาดหวัง เรียงตามลำดับความสำคัญก่อน หลังเป็นร่างมาตรฐานเชิงผลลัพธ์
ขั้นตอนที่ 8 ตรวจสอบความตรง(Validity) ของมาตรฐานเชิงผลลัพธ์
(3) วิธีการสร้างมาตรฐานเชิงเนื้อหา เป็นการอธิบายแนวทางการปฏิบัติการพยาบาล เกี่ยวข้องกับการติดต่อสื่อสารกับบุคคลอื่น รวมทั้งแนวทางในการตัดสินใจในการปฏิบัติการพยาบาลเกี่ยวกับการสอนผู้ป่วยและครอบครัว การติดต่อสื่อสารเพื่อการบำบัดผู้ป่วยและครอบครัว การวางแผนประชุมปรึกษาทั้งภายในและระหว่างหน่วยงาน การตัดสินของพยาบาล และการบันทึกและการเสนอรายงานต่างๆ ซึ่งมีขั้นตอนการสร้างมาตรฐานเชิงเนื้อหามีดังนี้
ขั้นตอนที่ 1 อธิบายภาวะสุขภาพอนามัย (Health situation)ของผู้ป่วย
ขั้นตอนที่ 2 แจกแจงวัตถุประสงค์ของการสอน การติดต่อสื่อสาร การตัด สินใจ หรือการวางแผนการประชุมปรึกษาในเรื่องนั้น
ขั้นตอนที่ 3 แจกแจงเนื้อหาสาระของเรื่องนั้น
ขั้นตอนที่ 4 เรียงลำดับมาตรฐานเชิงเนื้อหาที่ได้จากขั้นตอนที่ 3
ขั้นตอนที่ 5 สร้างและตรวจสอบความเที่ยงและความตรงของมาตรฐานการตรวจสอบความตรงตามแนวคิดของเมสัน(Test validity)
เอกสารอ้างอิง
กองการพยาบาล. (2542). มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาลปรับปรุงครั้งที่ 1. พิมพ์ครั้งที่ 2. สำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข.
_________. (2542). มาตรฐานการพยาบาลในโรงพยาบาล.กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
_________. (2544). การประกันคุณภาพการพยาบาลในโรงพยาบาล: งานบริการผู้ป่วยหนัก.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กอบกุล พันธ์เจริญวรกุล. (2539). วิธีการสร้างมาตรฐานการพยาบาล. การประชุมวิชาการครั้งที่ 4 เรื่องมาตรฐานการพยาบาล: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
แขไข ชาญบัญชี. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจชนิด เปิดของกลุ่มงานวิสัญญีวิทยา โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จิตติมา อุดมสถาพันธ์. (2531). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลทารกแรกเกิดที่ต้องช่วยหายใจด้วยความดันบวกอย่างต่อเนื่อง. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต.สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
จินตนา ยูนิพันธุ์. (2539). แนวคิดและหลักการเกี่ยวกับมาตรฐานการพยาบาล. การประชุมวิชาการครั้งที่ 4 เรื่องมาตรฐานการพยาบาล: ทฤษฎีและการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
จิรวรรณ ชาประดิษฐ์. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยกระดูกแขนและขาหักภายในระยะ 48 ชั่วโมง หลังการเข้าเฝือกปูน. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จุรีวัฒน์ คงทอง. (2539). ผลของการใช้มาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉินต่อกิจกรรมการพยาบาลและความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของพยาบาล: กรณีศึกษางานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฬาลักษณ์ ณีรัตนพันธ์. (2540). กลยุทธ์การบริหารการพยาบาล. ขอนแก่น: ภาควิชาการศึกษาวิจัยและบริหารการพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ฉวีวรรณ ดียิ่ง. (2543). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลในการรับฝากครรภ์หญิงมีครรภ์รายใหม่รงพยาบาลขอนแก่น. วิทยานิพนธ์สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชุลีพร เชาวน์เมธากิจ. (2525). มาตรฐานการพยาบาล. วารสารการพยาบาล, 31(1), 26-42.
ณัฐนุกูล ผกาภรณ์รัตน์.(2542). ผลของการใช้ข้อเสนอมาตรฐานการพยาบาลมารดาหลังผ่าตัดคลอดทางหน้าท้องต่อความพึงพอใจในบริการพยาบาลของมารดาและความพึงพอใจในงานของบุคลากรพยาบาลในโรงพยาบาลเลิดสิน.วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย .
นัชชา เสนะวงศ์. (2543). การปฏิบัติของบุคลากรในการป้องกันปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ แผนกอายุรกรรมโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลด้านการควบคุมการติดเชื้อ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นันทนา สุวรรณมาโจ. (2545). การสร้างมาตรฐานการบันทึกทางการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลกุดจับ จังหวัดอุดรธานี. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น
บุบผา เศษโพธิ์. (2530). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยหลังผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจระยะ 72 ชั่วโมงแรก ขณะพักอยู่ในไอ.ซี.ยู. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหิดล.
พรพิมล โคตรรณรงค์. (2545). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลในการรับฝากครรภ์หญิงมีครรภ์รายใหม่ ไตรมาสที่หนึ่ง โรงพยาบาลกุดจับ จังหวัดอุดรธานี. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พวงรัตน์ บุญญานุรักษ์. (2533). คุณภาพการพยาบาล: ประมวลการประชุมการพยาบาลแห่งชาติ ครั้งที่ 6 .กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองการพิมพ์.
พวงรัตน์ บุญญานุรักษ์. (2538). การประกันคุณภาพการพยาบาล. กรุงเทพฯ: วังใหญ่บลูพรินต์.
รุจา ภู่ไพบูลย์. (2541). การพยาบาลครอบครัว : แนวคิดทฤษฎีและการนำไปใช้ .กรุงเทพฯ:โครงการตำราภาควิชาพยาบาลศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดีมหาวิทยาลัยมหิดล
วาสนา ลิ้มประเสริฐ. (2543). การสร้างมาตรฐานการรับผู้ป่วยใหม่. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิภาพร วรหาญ. (2539). การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือด. ขอนแก่น: ภาควิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิไลวรรณ นุชศรี. (2543). การวางแผนกลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพบริการพยาบาลศูนย์หัวใจสิริกิติ์ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศิริพร ฉัตรโพธิ์ทอง.(2530). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้คลอดปกติในระยะคลอด. วิทยานิพนธ์ สาขาพยาบาลศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
สภาการพยาบาล. (2539). มาตรฐานการพยาบาลเชิงโครงสร้าง ในสถานบริการสาธารณสุข สถานศึกษา และสถานประกอบการ. กรุงเทฯ: บริษัท ดีไซด์ จำกัด.
สภาการพยาบาล.(2544). ประกาศสภาการพยาบาลเรื่องมาตรฐานการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ2544 .[ม.ป.ท.:ม.ป.พ.]. (เอกสารอัดสำเนา).
สิรินทร วิบูลชัย. (2545). การสร้างมาตรฐานการมอบหมายการปฏิบัติการพยาบาลประจำวันของหัวหน้าทีมการพยาบาล หอผู้ป่วยศัลยกรรม โรงพยาบาลเลย. รายงานการศึกษาอิสระสาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เสาวลักษณ์ ฟูบินวงศ์. (2544). ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ ในผู้ป่วยหออภิบาลกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลด้านการควบคุมการติดเชื้อบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุจิตรา เหลืองอมรเลิศ& คณะ. (2540). กระบวนการพยาบาลทฤษฎีและการนำไปใช้. พิมพ์ครั้งที่ 13.ขอนแก่น: ภาควิชาการพยาบาลอายุรศาสตร์และศัลยศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุดาวดี หอมจู. (2543). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลการส่งต่อผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ศีรษะของโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุนิสา พันธ์คำ. (2546). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยทารกแรกเกิดขณะใช้เครื่องช่วยหายใจในห้องผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลศรีสะเกษ. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สมคิด เผ่าผา. (2547). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับเครื่องช่วยหายใจในห้องผู้ป่วยหนัก โรงพยาบาลยโสธร. รายงานการศึกษาอิสระ สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อัจฉราวรรณ นาเมืองจันทร์. (2546). การสร้างมาตรฐานการพยาบาลผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อรสา ภูพุฒ. (2549). การสร้างแบบประเมินสมรรถนะการปฏิบัติการพยาบาลเฉพาะทางของพยาบาลวิชาชีพ หออภิบาลผู้ป่วยผ่าตัดหัวใจ ศูนย์หัวใจสิริกิติ์ ภาคตะวันออก เฉียงเหนือ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Benner, P. (1984). From Novice to Expert: Excellence and Power in Clinical Nursing Practice. Menlo Park, California: Addison-Wesley.
Gillies, D.A. (1994).Nursing management: A system approach. Philadelphia: W.B. Saunders.
Kim, M.J., McFarland, G.K. & McLane, A.M. (1991). Pocket Guide to Nursing Diagnoses.Fourth Edition: Mosby Year Book.
Mason, E.J. (1994). How to write meaningful nursing standard. 3 rd ed. New York: DelmarPublishers, Inc.
Nicholls, M.E. & Wessells, V.G. (1977). Nursing standards & nursing process. Wakefield,Mass: Contemporary Pub.
ความคิดเห็น